يعسوب المتقين

یک لحظه ، شبی ، غافل از آن ماه نباشید

شاید که نگاهی کند آگاه نباشید.

مهربانم ، عالم از توست .... غریبانه چرا می گردی؟

اللهم عجل لولیک الفرج.

گرچه پنهان ز نظر چهره ی زیبای تو نیست

چه کنم؟دیده ی من لایق دیدار تو نیست.

یابن الحسن:

من و جدا شدن از درگهت خدا نکند

خدا هر آنچه کند ، از توأم جدا نکند

جواب ناله ی دلهای خسته بر لب توست

که را صدا کند آن کاو تو را صدا نکند

رضا مباد خدا از کسی که در همه عمر

تو را به قطره ی اشکی ز خود رضا نکند

گوئیا هیچ کسی طالب دیدار تو نیست….

اصلا انگار کسی  و بیمار تو نیست…

همه مشغول خودو کار خودو یار خودنند….

مدعی هست فراوان و کسی یار تو نیست…

                          بیا بر دل ما کن نگاه مهدی جان

                          بیا که خسته شدیم از گناه مهدی جان

                                                                                           دلم ز عشق وجودت ببین چه می سوزد

                                                                                               بود شراره ی اشکم گواه مهدی جان

نه من که پیش نگاهت جهان به خاک افتد

زمین به سجده درآید،زمان به خاک افتد

شب ظهور تو ای آخرین ستاره ی عدل

یه پای بوس تو هفت آسمان  به خاک افتد

تو آن دلیل درخشان،حقیقت نابی

که در حضور تو و هم وگمان به خاک افتد

بر آستان تو سیر می نهیم ای موعود

که مهر و ماه بدین آستان به خاک افتد

تو بی کرانه ی عدلی و در برابر تو

درخش ظلم کران تا کران به خاک افتد

به ذوالفقار عدالت نشان تو سوگند

که ظلم در قدم داستان به خاک افتد

تو کهکشان عدالت فروغ ایجادی

که با اشاره ی تو کهکشان به خاک افتد

تو ناگهانتری از ناگهان و در قدمت

هزار حادثه ی ناگهان به خاک افتد

بگو به خلق و نام و نشان چه می نازد

که پیش نام تو،نام و نشان به خاک افتد.

ای ساربان آهسته ران

آرام جان گم کرده ام

آخر شده ماه حسین

من میزبان گم کرده ام

در میکده بودم ولی

بیرون شدم از غافلی

ای وای از این بی حاصلی

عمر جوان گم کرده ام

پایان رسد شام سیه

آید حبیب من ز ره

اما خدا حالم ببین

من یار را گم کرده ام

ای وای از این غوغای دل

از دلبرم هستم خجل

وقت سفر ماندم به گِل

 من کاروان گم کرده ام

نعمت فراوان دادی ام

منّت به سر بنهادی ام

اما ببین نامردی ام

صاحب زمان گم کرده ام

من عبد کوی عشقمو

من شاه را گم کرده ام

بنوشتم این نامه چنین

با خون دل ای مه جبین

اما ببین بخت مرا نامه رسان گم کرده ام

شرمنده ام اما بگم آقا تورا گم کرده ام

شعر بدون نقطه در فراق مهدی موعود (عج)

گلی گم کرده ام ای حیّ دادار..‌.
که دارد عطر رویِ آل اطهار...
هوای وصل او دارم همه عمر...
دمِ گورم، الهی همرهم دار...
رهِ وصلِ گلِ روی مرادم...
که راه‌ مرگ ما را کرده هموار...
در آورده دمارِ عمر ما را...
که‌وصلِ روی او را ، دارم اصرار...
سرآمد ...عمرم اَز آواره‌‌گی ها
ولی دارم هوای کوی دلدار...
ألا ای مصلحِ اولادِ آدم....
رسی کی دادِ دلهای هوادار؟
گرامی گوهری گم کرده دارم...
که او هم در دلم دارد سر و کار...
دوصد سال ار دهد عمرم ،همه درد...
رود در سر مرا همواره مسمار...
هوای کوی او دارم مکرر...
مگر در راه او گردم در آوار...
رها کردی مرا ، آواره گردم...
که گردد کم ، همی آمار و طومار...
که عمری سائل کوی مرادم‌...‌‌
مرادم، کی دهی سردار احرار؟
گره دارد امور اهل عالم...
که سرها می رود محروم بر دار...
رسد کی دادرسِ ، دادِ دلِ ما
عدو همواره می گردد طمع کار...
الهی عالماً در راهِ اسلام
همه آماده اما کو علمدار.!!! الهی عجل لولیک الفرج

بسم الله الرحمن الرحیم